- mitil-şitil
- top. dan. Üzü tökülmüş, dağılmış, yıpranmış, köhnə, cındır yorğandöşək, palaz və s. Əsgər addımlayıb Kosanın mitil-şitilini tərpətdi, ağac çarpayısını yırğaladı. S. R.. Arada bir dönüb evin içinə döşənən mitil-şitilə bax(dı). Ə. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.